Telefoontje IVF-afdeling | bevruchting

Het is de dag na de punctie. Ik ben blij dat ik klaar met die hormoonspuiten, want m’n buik is blauwig en gevoelig van al die spuiten. Dan denk je van de hormonen af te zijn, maar niets is minder waar. Vanaf gisteravond moet ik nl. 3x per dag twee bolletjes Utrogestan vaginaal inbrengen. Dit is om een evt. innesteling van een eitje te bevorderen. Dit moet je sowieso gebruiken tot aan de zwangerschapstest. En als je wel zwanger bent, moet je dit nog tot de 12e week van je zwangerschap door gebruiken.

Het ziekenhuis zou mij vandaag tussen 9.00-11.00 uur bellen om door te geven hoe het met de bevruchtingen gegaan is. Heb vannacht niet zo goed geslapen, alles komt toch de hele tijd naar voren. Ook heb ik veel napijn, buikpijn en een raar gevoel van binnen…alsof het blauw is. Rustig aan doen is het advies. Het is toch elke keer héél spannend, ook vandaag weer. Gelukkig was er vanmorgen een vriendin bij me om me gezelschap te houden. Om half 11 werd ik eindelijk gebeld. De zenuwen gierden weer door m’n lijf. Toevallig was het dezelfde assistente die gisteren bij mijn punctie was. Ze vroeg hoe het ging, was lief en geïnteresseerd. Ik gaf kort antwoord in de hoop dat we sneller bij de mededeling waren. Toen vertelde ze dat er 9 bevruchtingen zijn van de 15. Hmmm, ik viel even stil.

Als ik opgehangen heb weet ik niet of ik hier nu wel of niet blij mee moet zijn. Ik vind 6 afvallers bij de bevruchting best veel. Maar ik weet daarnaast ook dat er genoeg meiden zijn die niet eens 6 eitjes hebben met de punctie. Toch ben ik niet blij ofzo met 9. Ik ben zooo bang dat er dadelijk nog zoveel gaan afvallen met het genetisch onderzoek. Maar anderzijds hoeft er maar één goede tussen te zitten. Geeft dus een heel dubbel gevoel, zeker blij, maar niet heel blij. Klinkt dit egoïstisch of stom? Nu horen we zaterdag dus hoeveel eitjes er goed doorgedeeld zijn en dan spreken ze als het goed is ook meteen een tijd af voor de terugplaatsing a.s. zondag. Duimen dus maar weer!!